Ο διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου για τα δημοσιεύματα της παράταξης 'Λαρισαίων κοινόν'

Εκτύπωση

Κοινωνικός Διαμοιρασμός:

Εδω και ενάμισυ μήνα περίπου συνεχίζονται τα δημοσιεύματα της παράταξης 'Λαρισαίων κοινόν' στον τύπο, παρουσιάζοντας περίπου σαν 'Έγκλημα' ! κάποια υποτιθέμενη παρατυπία σε διαδικασία πρόσληψης καλλιτεχνών,  συγκεκριμένα του μαέστρου συμφωνικών ορχηστρών και του μαέστρου χορωδίας. Η 'παρατυπία' αυτή αναφέρεται σε έκθεση του ασεπ η οποία έχει κυρίως συμβουλευτικό χαρακτήρα με διάφορες παρατηρήσεις επι της διαδικασίας, οι οποίες έχουν ήδη υιοθετηθεί απο το ωδείο, πριν καν η έκθεση αυτη  φτάσει στο δήμο και στη συνέχεια στη δημοσιότητα.

Οι προσλήψεις συμβασιούχων καθηγητών και καλλιτεχνών στο ΔΩΛ κατά τα 15 χρόνια που το διευθύνω και ιδιαίτερα κατά τα τελευταία 6 χρόνια εφαρμογής του νόμου 524/80 γίνονται  με διαδικασία που φιλτράρει τα τυπικά και τα ουσιαστικά προσόντα των υποψηφίων, ώστε το ωδείο να επανδρώνεται με  προσωπικό που θα αποδώσει το καλύτερο έργο και θα καλύψει της ανάγκες της πόλης μας. Για την διαδικασία σαφώς υπάρχουν οι συμβουλές νομικών, στις δε επιτροπές επιλογής προσωπικού συμμετέχουν καλλιτέχνες-καθηγητές πανελλήνιας αναγνώρισης που θεωρούν τιμή τους την πρόσκλησή μας για το σκοπό αυτό.

Κατά τις διαδικασίες των προσλήψεων φυσικά και υπήρχαν και θα υπάρχουν δυσαρεστημένοι εξ αιτίας του ότι δεν επελέγησαν,  δυστυχώς κάποιοι απ'αυτούς χρησιμοποιούν  κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο διαμαρτυρίας με διάθεση εκδίκησης. Είναι λυπηρό οι περιπτώσεις αυτές να υιοθετούνται απο την αντιπολίτευση για μικροκοματικούς λόγους, μεγενθύνοντας υπέρμετρα κάποιο υποτιθέμενο 'κελεπούρι', παραμερίζοντας αξίες, σεβασμό και κοινή λογική.

Δεν θα αναφερθώ λεπτομερώς στο παράστημα των μαέστρων μας και του υπόλοιπου προσωπικού μας, στην ευρύτατη καταξίωσή τους έχει προστεθεί η αγάπη των συμπολιτών μας, που διατηρούν το Δημοτικό Ωδείο Λάρισας στην κορυφή των  επιλογών τους τόσο για την εκπαίδευση των παιδιών τους όσο και για την παρακολούθηση υπέροχων εκδηλώσεων.

Στη συνέχεια των παραπάνω, θα τοποθετηθώ και επι του θέματος των πανεπιστημιακών τίτλων 'βασικός' και 'μεταπτυχιακός'. Οι έννοιες αυτές κανιβαλίστηκαν κατά την αντιπαράθεση, με εμμονή στην απαξίωση του μεταπτυχιακού τίτλου όταν είναι 'άλλλης ειδικότητας' σε σχέση με τον βασικό. Πόσο 'άλλη ειδικότητα' είναι λοιπόν ένα μπάτσελορ ή μάστερ στο πιάνο σε σχέση με ένα μάστερ στη διεύθυνση ορχήστρας, ή π.χ. στη σύνθεση; Η απάντηση γι'αυτούς που είναι κολημένοι με τους τύπους, είναι ότι οι παραπάνω ειδικότητες έχουν σε μεγάλο βαθμό κοινά μαθήματα Η συνάφεια είναι τεράστια. Επι της ουσίας, ας κοιτάξουμε στην ιστορία της μουσικής μέχρι και σήμερα: Αυτοί που έγραψαν και αυτοί που γράφουν ιστορία σαν μαέστροι ή συνθέτες ήταν και είναι σε συντριπτική πλειοψηφία βιρτουόζοι πιανίστες, με την υπόσταση του πιανίστα να είναι η βάση για τα άλλα. Δεν με παραξενεύουν λοιπόν οι ατυχείς και γελοίοι παραλληλισμοί που άκουσα απο κάποιους που δεν έχουν ιδέα περι μουσικών σπουδών, αλλά και απο ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στο χώρο μας έχοντας κάνει μικρές μουσικές σπουδές, ούτε αξίζει να τους αναφέρω.

Εύχομαι να λήξει σύντομα αυτή η ανούσια αντιπαράθεση, και δεν θα προσκαλέσω αυτούς που την ξεκίνησαν να γνωρίσουν το έργο μας, διότι αυτό θα έπρεπε να το είχαν κάνει εδώ και πολλά χρόνια.

Απόστολος Αλεξίου

Πιανίστας, καθηγητής πιάνου και θεωρητικών

διευθυντής Δημοτικού Ωδείου Λάρισας

 

220113 alexiou